Kamerkoor Poco Piùonder leiding van Saskia Regtering

Poco Più begeeft zich met het nieuwe programma wederom op het pad van de ge-ensceneerde koorzang. In Von Liebe, Lust und Leide komen werken van Brahms, Vaughan Williams en Elgar aan bod, die regisseur Rik Luijmes met ons tot een bijzondere beleving zal maken.

Johannes Brahms (1833-1897) schreef zijn Liebeslieder Walzer opus 52 in 1869. Niet lang daarvoor had hij de uitgave bezorgd van Twintig Landler van Franz Schubert, korte stukken voor piano vierhandig. Schubert had die niet als 1 cyclus geschreven, het waren losse composities uit verschillende jaren. Maar doordat Brahms ze in een bepaalde volgorde zette, werd het geheel meer dan de som der delen. Brahms heeft er lang over gedaan om die volgorde te bepalen. Dit is interessant, want het zegt iets over hoe een componist om kan gaan met de invloed die een voorganger op hem uitoefent. Brahms was in die tijd veel met Schubert bezig omdat zijn uitgever hem had gevraagd mee te helpen bij een nieuwe editie van Schuberts muziek en dus werd hij daar onvermijdelijk door beinvloed. Door de Twintig Landler tot een cyclus te maken, kon Brahms zijn eigen perspectief op die stukken laten zien.

In 1929 ging de opera Sir John In Love van Ralph Vaughan Williams (1872-1958) in premiere. Het stuk is gebaseerd op The Merry Wives of Windsor van Shakespeare, aangevuld met teksten van andere dichters uit die tijd. Sir John Falstaff is een personage dat behalve in The Merry Wives of Windsor ook ten tonele verschijnt in Shakespeares koningsdrama King Henry IV Part 1 en 2. Daarin is hij een verarmde edelman die met zijn opgeblazen praatjes iedereen wil doen blijven geloven in zijn grandeur. In The Merry Wives of Windsor is hij een komische figuur die veel drinkt en achter de vrouwen aanzit. Shakespeare baseerde zijn Falstaff op de historische John Fastolf, een ridder die meevocht in de Slag bij Agincourt tijdens de Honderdjarige Oorlog, maar schandelijk op de vlucht sloeg bij een andere slag. Hij stierf in 1459. Vaughan Williams' opera was geen groot succes. Hij werd en wordt maar zelden uitgevoerd en dat was voor de componist de aanleiding om uit zijn materiaal een cantate samen te stellen: In Windsor Forest. Daarin gaat het dus over de vrolijke rokkenjager en drinkebroer John Falstaff, die door de fairies 'gepincht' wordt, lijkt te gaan trouwen in The Wedding Chorus, maar, zegt de Epiloog, "There is underneath the sun nothing in true earnest done". Vaughan Williams schreef heel beeldende muziek, waarin hij, zoals hij dat veel vaker deed, Engelse volksmuziek citeert.

From the Bavarian Highlands van Sir Edward Elgar (1857-1934) zou je kunnen omschrijven als zelfverzonnen volksmuziek. Waar Brahms zich baseert op bestaande volksliederen en Vaughan Williams die in zijn partituur verwerkt, hebben we die van Elgar te danken aan een vakantie die hij en zijn vrouw Alice in 1894 nabij Garmisch doorbrachten. Alice schreef zes gedichten waarin ze haar indrukken van het Beierse landschap en zijn bewoners weergaf. De ondertitels van de gedichten, zoals bij The Dance (Sonnenbichl), verwijzen naar favoriete plekken waar het echtpaar tijdens hun wandelingen kwam. Na terugkeer in Engeland begon Elgar er direct mee om de teksten van zijn vrouw op muziek te zetten. Het werk was meteen een groot succes. Wij zingen de eerste drie delen uit deze cyclus.

Er zullen drie concerten worden gegeven. Lokatie:Kapel onder de Bogen, Parklaan 273, Groesbeek (terrein Dekkerswald) op zaterdag 24 mei om 20.00 uur en zondag 25 mei 2025 om 14.30 uur (UITVERKOCHT) en om 17.00 uur. U kunt hier uw plaats reserveren.

terug

UITVERKOCHT. Poco Più hult zich in kerstsferen. In het interactieve kerstconcert Follow that Star komen bekende en minder bekende kerstliederen aan bod, die we voor u en met u zullen zingen.

Dit concert is volledig UIVERKOCHT.

Zingt u mee?

Het concert vindt plaats in de Kapel onder de Bogen, Parklaan 273, Groesbeek (terrein Dekkerswald) U kunt hier uw plaats reserveren.

terug

Poco Più heeft zich in het weekend van 2 en 3 november 2024 begeven in het ongewisse. Onder leiding van Saskia Regtering zong het koor een programma met muziek waarin het ging over de luimen van het noodlot.Een programma met als titel Ins Ungewisse.

In het Schicksalslied van Johannes Brahms leidt de weg van mens "ins Ungewisse hinab". In Nänie vertelt hij ons dat alle schoonheid uiteindelijk vergankelijk is, zelfs Orpheus slaagde er niet in zijn Euridice uit de onderwereld terug te halen. Brahms gebruikte teksten van Hölderlin en Schiller voor deze mooie composities.

Gabriel Fauré koos een gedicht van Victor Hugo: Les Djinns. Geesten doemen op in de nacht, hoe zal dat aflopen? En ook in de teksten van Madrigal en Pavane staat de uitkomst allerminst vast. En hoe voelt het ontwaken Après un Rêve?

Is er dan helemaal niets waar we ons aan kunnen vasthouden? Gelukkig zorgt het gebed dat bekend staat als de Cantique de Jean Racine voor wat tegenwicht. Ook datmooie stuk staat op het programma, evenals een deel uit Ein Deutsches Requiem van Brahms: Wie lieblich sind deine Wohnungen, wat klinkt vol hoop en overgave. Het is een programma met bijzondere teksten zoals die alleen in de Romantiek geschreven werden, briljant op muziek gezet door Johannes Brahms en Gabriel Fauré. Pianiste Martje van Damme zorgt voor de begeleiding.

De concerten vinden plaats in de Groenestraatkerk, Groenestraat 229, Nijmegen op zaterdagavond 2 november 2024 Aanvang 20:00u en zondagmiddag 3 november 2024 in de Grote Kerk, Grote Molenstraat 2 Elst. Aanvang 15:30u. U kunt hier kaarten bestellen.

terug

Op 20 en 21 april 2024 zong Poco Più onder leiding van Saskia Regtering een programma met als titel Where Poppies Grow. Dit programma sloot aan bij de herdenkingen van begin mei. Dat klinkt misschien heel droevig, maar dat is het niet. Het gaat om muziek die op de eerste plaats de levenden wil sterken als zij de gestorvenen herdenken.

De Engelse componist Howard Goodall (*1958) schreef in 2008 Eternal Light, a Requiem. Hij combineert daarin teksten uit de Latijnse mis voor de gestorvenen met gedichten van een aantal dichters. E´n daarvan is het beroemde In Flanders Fields, dat John McCrae schreef over de klaprozen die bloeien op de slagvelden van de Eerste Wereldoorlog in Vlaanderen. De titel van het programma is ontleend aan dit gedicht. Goodall zegt er zelf over: "Een modern Requiem is er voor mij een dat het ondraaglijke verlies en het gemis die gepaard gaan met de dood van geliefden erkent. Dat verlies wordt niet verzacht door platitudes over de vreugde die ons in het hiernamaals wacht. Dit Requiem is, net als dat van Brahms, bestemd voor de levenden - het wil zich verhouden tot hun lijden en draagkracht, een Requiem dat zich concentreert op de gevolgen van een groot verlies."

Howard Goodall componeerde eerder al een stuk met een soortgelijk uitgangspunt: In Memoriam Anne Frank werd geschreven bij gelegenheid van de 50e sterfdag van Anne Frank, die in 1945 omkwam in Bergen-Belsen. Goodall kreeg een compositieopdracht van The Voices Foundation, een stichting die zang door schoolkinderen wil stimuleren. Goodall vond het daarom passend om een verbinding te maken met een van de beroemdste jonge mensen uit de Europese geschiedenis. De allesoverheersende boodschap van Anne Franks Dagboek, zegt Goodall, is er een van liefde en optimisme. Daarom moest het stuk vooral warmte en zachtheid uitstralen, ondanks de verschrikkelijke omstandigheden van haar leven en dood. Hij koos daarvoor gedichten uit van Christina Rossetti, Robert Louis Stevenson en Richard Lovelace.

De Letse componist Peteris Vasks (*1946) zette een tekst van Moeder Theresa op muziek. The Fruit of Silence is een eenvoudige korte overdenking, waarvan Vasks precies de kern weet te treffen.

De concerten vonden plaats in de Grote Kerk, Grote Molenstraat 2 te Elst (Gld.) op zaterdagavond 20 april om 20:00u en zondagmiddag 21 april 2024 om 15:00u. Cathelijne Maat bespeelde bij dit concert de piano . Bariton Tobias Bethlehem soleerde.

terug

Op zondag 1 oktober zong Kamerkoor Poco Più muziek van Bach en Händel.

Bach schreef de cantate BWV 131 Aus der Tiefen rufe ich, Herr, zu dir in het jaar 1707. Hij was toen net begonnen aan zijn nieuwe baan als organist in Mühlhausen. Enkele maanden voor zijn komst had een enorme brand een groot deel van de binnenstad verwoest. Men wilde een gedenkdienst voor deze ramp houden en Bach werd gevraagd daarvoor een cantate te schrijven. Hij zette de Duitse vertaling van psalm 130 De Profundis op muziek: Uit de diepten roep ik, Heer, tot u. Het is een van de vroegste cantates die we van Bach kennen, hij was 22 jaar toen hij hem schreef.

De cantate bestaat uit drie grote delen voor het koor, met daar tussenin twee aria's: één voor bas en één voor tenor. Het is een prachtige cantate, waarmee de jonge kerkmusicus meteen zijn visitekaartje in Mühlhausen afgaf.

In 1737 schreef Händel muziek voor de uitvaart van koningin Caroline van Engeland: de funeral anthem The Ways of Zion Do Mourn. De tekst is een compilatie van fragmenten uit het Oude Testament, waarin de lof wordt gezongen van goede en rechtvaardige heersers. George Carlton, subdiaken van de Chapel Royal, leverde Händel dit libretto.

Händel werd, net als Bach, geboren in 1685. Hij vestigde zich in 1712 in Engeland, waar hij zeer veel succes had met zijn o.a, zijn grote oratoria over religieuze onderwerpen zoals Messiah en Israel in Egypt.

Voor het Engelse hof schreef hij ook veel muziek, denk bijvoorbeeld aan zijn Music for the Royal Fireworks. Tien jaar voor de uitvaart van de koningin had hij ook de muziek voor haar kroning geschreven. Deze Coronation Anthem, met daarin het bekende Zadok The Priest, wordt sindsdien bij elke kroning van een Britse monarch uitgevoerd. Händel was zo tevreden over The Ways of Zion Do Mourn, dat hij de muziek later gebruikte voor het eerste deel van zijn oratorium Israel in Egypt.

Poco Più verzorgde dit concert samen met barokorkest The Utrecht Company of Music. Dit ensemble wordt door orkestleider Karel Demoet per project samengesteld op basis van de in de uit te voeren werken gevraagde orkestbezetting. De musici spelen op (kopieën van) instrumenten uit de barok. De algehele leiding was in handen van Saskia Regtering.

Dit concert is voorbij, maar de digitale flyer vind je nog hier

terug

Eind januari 2023 werden de twee kamerkoren Collegium Vocale Zutphen en Poco Più samen een groot koor van ruim 70 zangers. Onder leiding van Saskia Regtering, de dirigent van beide koren, klonk muziek voor koor en orgel van Joseph Jongen, Arvo Pärt en Valentin Silvestrov. Wim Roelfsema was de organist.

Arvo Pärt behoeft nauwelijks nog introductie. De Estse componist, geboren in 1935, heeft met zijn onmiskenbare tintinabulli stijl de wereld veroverd. CVZ en Poco Più zingen onder meer zijn Salve Regina, waarin het koor en het orgel elkaar op een bijzondere manier aanvullen en versterken. Ook klinken een aantal à capella werken, waaronder de drie hymnen van de cyclus Triodion. Pärt zoekt in zijn muziek naar een zo zuiver mogelijke uitdrukking van zijn religiositeit. Hij zei ooit dat de muziek al aanwezig is in de religieuze teksten die uitkiest. Zijn taak bestaat er slechts in deze tot klinken te brengen.

De naam Joseph Jongen is veel minder bekend. Jongen (1873-1953) werd geboren in Luik en was dus een Waalse Belg. Zijn naam wordt dan ook op Franse wijze uitgesproken. Al jong bleek hij over een buitengewoon muzikaal talent te beschikken. Hij componeerde en was een zeer goede organist. Tijdens het eindexamen orgel aan het conservatorium moesten de kandidaten improviseren over een van vier opgegeven thema's, naar eigen keuze. Jongen slaagde erin een half uur lang te improviseren en daarin alle vier de thema's met elkaar te verweven. Wij zingen zijn Mis Opus 130 voor koor en orgel, geschreven in 1945 ter gelegenheid van het 700-jarig bestaan van de liefdadige broederschap Sint Maarten in het bisdom Luik. Maar Jongen eerde er ook de nagedachtenis van zijn overleden boer mee. Jongens muziek werd bij zijn leven vaak uitgevoerd, maar tegenwoordig is hij niet vaak meer te horen. Dat komt waarschijnlijk doordat in de wereld van de Franse muziek, waartoe Jongen zeker behoort, tijdgenoten als Ravel en Poulenc een grotere reputatie hebben. De muziek van Jongen sluit eerder aan bij muziek van een generatie eerder, denk bijvoorbeeld aan Fauré. Jongen verdient echter zeker meer aandacht! Zijn Mis was voor de beide koren een bijzondere verrassing, die wij graag met u willen delen.

terug