Kamerkoor Poco Piùonder leiding van Saskia Regtering

Op 20 en 21 april 2024 zingt Poco Più onder leiding van Saskia Regtering een programma met als titel Where Poppies Grow. Dit programma sluit aan bij de herdenkingen van begin mei. Dat klinkt misschien heel droevig, maar dat is het niet. Het gaat om muziek die op de eerste plaats de levenden wil sterken als zij de gestorvenen herdenken.

De Engelse componist Howard Goodall (*1958) schreef in 2008 Eternal Light, a Requiem. Hij combineert daarin teksten uit de Latijnse mis voor de gestorvenen met gedichten van een aantal dichters. E´n daarvan is het beroemde In Flanders Fields, dat John McCrae schreef over de klaprozen die bloeien op de slagvelden van de Eerste Wereldoorlog in Vlaanderen. De titel van het programma is ontleend aan dit gedicht. Goodall zegt er zelf over: "Een modern Requiem is er voor mij een dat het ondraaglijke verlies en het gemis die gepaard gaan met de dood van geliefden erkent. Dat verlies wordt niet verzacht door platitudes over de vreugde die ons in het hiernamaals wacht. Dit Requiem is, net als dat van Brahms, bestemd voor de levenden - het wil zich verhouden tot hun lijden en draagkracht, een Requiem dat zich concentreert op de gevolgen van een groot verlies."

Howard Goodall componeerde eerder al een stuk met een soortgelijk uitgangspunt: In Memoriam Anne Frank werd geschreven bij gelegenheid van de 50e sterfdag van Anne Frank, die in 1945 omkwam in Bergen-Belsen. Goodall kreeg een compositieopdracht van The Voices Foundation, een stichting die zang door schoolkinderen wil stimuleren. Goodall vond het daarom passend om een verbinding te maken met een van de beroemdste jonge mensen uit de Europese geschiedenis. De allesoverheersende boodschap van Anne Franks Dagboek, zegt Goodall, is er een van liefde en optimisme. Daarom moest het stuk vooral warmte en zachtheid uitstralen, ondanks de verschrikkelijke omstandigheden van haar leven en dood. Hij koos daarvoor gedichten uit van Christina Rossetti, Robert Louis Stevenson en Richard Lovelace.

De Letse componist Peteris Vasks (*1946) zette een tekst van Moeder Theresa op muziek. The Fruit of Silence is een eenvoudige korte overdenking, waarvan Vasks precies de kern weet te treffen.

De concerten vinden plaats in de Grote Kerk, Grote Molenstraat 2 te Elst (Gld.) op zaterdagavond 20 april om 20:00u en zondagmiddag 21 april 2024 om 15:00u. Cathelijne Maat zal bij dit concert de piano bespelen. Bariton Tobias Bethlehem soleert. U kunt hier kaarten bestellen.

terug

Op zondag 1 oktober zong Kamerkoor Poco Più muziek van Bach en Händel.

Bach schreef de cantate BWV 131 Aus der Tiefen rufe ich, Herr, zu dir in het jaar 1707. Hij was toen net begonnen aan zijn nieuwe baan als organist in Mühlhausen. Enkele maanden voor zijn komst had een enorme brand een groot deel van de binnenstad verwoest. Men wilde een gedenkdienst voor deze ramp houden en Bach werd gevraagd daarvoor een cantate te schrijven. Hij zette de Duitse vertaling van psalm 130 De Profundis op muziek: Uit de diepten roep ik, Heer, tot u. Het is een van de vroegste cantates die we van Bach kennen, hij was 22 jaar toen hij hem schreef.

De cantate bestaat uit drie grote delen voor het koor, met daar tussenin twee aria's: één voor bas en één voor tenor. Het is een prachtige cantate, waarmee de jonge kerkmusicus meteen zijn visitekaartje in Mühlhausen afgaf.

In 1737 schreef Händel muziek voor de uitvaart van koningin Caroline van Engeland: de funeral anthem The Ways of Zion Do Mourn. De tekst is een compilatie van fragmenten uit het Oude Testament, waarin de lof wordt gezongen van goede en rechtvaardige heersers. George Carlton, subdiaken van de Chapel Royal, leverde Händel dit libretto.

Händel werd, net als Bach, geboren in 1685. Hij vestigde zich in 1712 in Engeland, waar hij zeer veel succes had met zijn o.a, zijn grote oratoria over religieuze onderwerpen zoals Messiah en Israel in Egypt.

Voor het Engelse hof schreef hij ook veel muziek, denk bijvoorbeeld aan zijn Music for the Royal Fireworks. Tien jaar voor de uitvaart van de koningin had hij ook de muziek voor haar kroning geschreven. Deze Coronation Anthem, met daarin het bekende Zadok The Priest, wordt sindsdien bij elke kroning van een Britse monarch uitgevoerd. Händel was zo tevreden over The Ways of Zion Do Mourn, dat hij de muziek later gebruikte voor het eerste deel van zijn oratorium Israel in Egypt.

Poco Più verzorgde dit concert samen met barokorkest The Utrecht Company of Music. Dit ensemble wordt door orkestleider Karel Demoet per project samengesteld op basis van de in de uit te voeren werken gevraagde orkestbezetting. De musici spelen op (kopieën van) instrumenten uit de barok. De algehele leiding was in handen van Saskia Regtering.

Dit concert is voorbij, maar de digitale flyer vind je nog hier

terug

Eind januari 2023 werden de twee kamerkoren Collegium Vocale Zutphen en Poco Più samen een groot koor van ruim 70 zangers. Onder leiding van Saskia Regtering, de dirigent van beide koren, klonk muziek voor koor en orgel van Joseph Jongen, Arvo Pärt en Valentin Silvestrov. Wim Roelfsema was de organist.

Arvo Pärt behoeft nauwelijks nog introductie. De Estse componist, geboren in 1935, heeft met zijn onmiskenbare tintinabulli stijl de wereld veroverd. CVZ en Poco Più zingen onder meer zijn Salve Regina, waarin het koor en het orgel elkaar op een bijzondere manier aanvullen en versterken. Ook klinken een aantal à capella werken, waaronder de drie hymnen van de cyclus Triodion. Pärt zoekt in zijn muziek naar een zo zuiver mogelijke uitdrukking van zijn religiositeit. Hij zei ooit dat de muziek al aanwezig is in de religieuze teksten die uitkiest. Zijn taak bestaat er slechts in deze tot klinken te brengen.

De naam Joseph Jongen is veel minder bekend. Jongen (1873-1953) werd geboren in Luik en was dus een Waalse Belg. Zijn naam wordt dan ook op Franse wijze uitgesproken. Al jong bleek hij over een buitengewoon muzikaal talent te beschikken. Hij componeerde en was een zeer goede organist. Tijdens het eindexamen orgel aan het conservatorium moesten de kandidaten improviseren over een van vier opgegeven thema's, naar eigen keuze. Jongen slaagde erin een half uur lang te improviseren en daarin alle vier de thema's met elkaar te verweven. Wij zingen zijn Mis Opus 130 voor koor en orgel, geschreven in 1945 ter gelegenheid van het 700-jarig bestaan van de liefdadige broederschap Sint Maarten in het bisdom Luik. Maar Jongen eerde er ook de nagedachtenis van zijn overleden boer mee. Jongens muziek werd bij zijn leven vaak uitgevoerd, maar tegenwoordig is hij niet vaak meer te horen. Dat komt waarschijnlijk doordat in de wereld van de Franse muziek, waartoe Jongen zeker behoort, tijdgenoten als Ravel en Poulenc een grotere reputatie hebben. De muziek van Jongen sluit eerder aan bij muziek van een generatie eerder, denk bijvoorbeeld aan Fauré. Jongen verdient echter zeker meer aandacht! Zijn Mis was voor de beide koren een bijzondere verrassing, die wij graag met u willen delen.

terug